13 nov GRONDLEGGER

Deze maand overleed de man die het merk Hallberg-Rassy groot maakte: Christoph Rassy. Harry Hallberg is die andere naam. Twee namen met elkaar verbonden en tegelijk twee jachtbouwers die nooit met elkaar samenwerkten. Hallberg start in 1943 met botenbouwen en eind zestiger jaren is Christoph Rassy een van Hallberg’s concurrenten.

Het eerste schip dat Rassy in serie bouwt is de Rasmus 35: een schip met een windscherm, achterkajuit, middenkuip en een krachtige binnenboordmotor. In 1972 gaat Hallberg met pensioen, Christoph Rassy neemt z’n werf over en introduceert de naam Hallberg-Rassy. De Rasmus 35 die we bekijken is er eentje met een stuurconsole plus een windscherm met een stoffen kap. Het schip is sloepgetuigd en de huidige eigenaar heeft een kotterfok op-de-rol toegepast, onder andere prettig bij harde wind. Vandaag varen we met de genua en het grootzeil, bij een wind van vier beaufort. De 35 doet het uitstekend en eenmaal op gang dendert het schip stevig door, daarbij dankbaar gebruikmakend van z’n scheepsmassa. De lange (ondiepe) kiel maakt het schip koersvast en behalve wat ellebogenstoom voor de schootvoering (grootschoot achter de stuurman en een forse genua) is dit een schip dat je met een beetje oefening alleen kunt zeilen.

Af werf is het schip voorzien van een Volvo Penta type MD21A. Volgens de specificaties levert deze 75 pk aan het vliegwiel, maar dan wel bij een toerental van 4.500 omwentelingen per minuut. In de praktijk vinden we dit toerental nogal hoog voor een diesel binnenboordmotor. Een werkelijk motorvermogen van 51 pk is voor de MD21A meer gangbaar, bij een motortoerental van 3.000 omwentelingen per minuut. Hier aan boord is de motor inmiddels vervangen door een nieuwe: een viercilinder Mitsubishi van 42 pk, een prima vermogen voor deze vijfenhalve ton zware langkieler.

Hallberg-Rassy is goed in hout. Het interieur is netjes betimmerd in mahonie en de twee rechterhanden van de timmervrouw aan boord hebben de nodige detailverbeteringen doorgevoerd. Behalve over een hoofdkajuit, heeft het schip ook de beschikking over een nette achterkajuit. De roerkoning doorkruist deze extra slaaphut resoluut, maar desondanks is deze kajuit relatief ruim. Ook aan dek volop hout: teak. Bij aankoop van het schip was het teak al toe aan stevig onderhoud. Inmiddels is het teakdek professioneel vervangen, verlijmd in een bedding compound zonder gebruik te maken van schroeven. De renovatie van het houtwerk in de kuip werd in eigen beheer uitgevoerd en ziet er prima uit.

De kuip mag dan zijn voorzien van hoogglans gelakt teak, een poetsboot is deze Rasmus 35 allerminst. De eigenaren varen op zoutwater, inclusief nu en dan droogvallen. De gebruikerssporen die daarbij horen, pogen de eigenaren met goed onderhoud te compenseren, maar voor de eigenaren heeft het vertroetelen ook een grens. Er moet ook gevaren worden. Het onderhoud en de upgrades die ze uitvoeren, dienen wat hun betreft het nog lange leven van deze polyester klassieker. De veroudering van de teakhouten handrelingen en de verkrijting van de crème gelcoat nemen ze voor lief. Een smetteloos schip is geen must.